برشی از کتاب چهارگفتار؛ در تبیین زمینهها، علل، و آثار حادثهی عاشورا از حضرت آیتاللهالعظمی خامنهای(مدّظلّهالعالی)
یکشنبه 31 تیر 1403
وقتی به اسامی کسانی که از کوفه برای امام حسین علیهالسّلام نامه نوشتند و او را دعوت کردند، نگاه میکنید میبینید همه جزو طبقهی خواص و از زبدگان و برجستگان جامعهاند. تعداد نامه ها زیاد است. صدها صفحه نامه و شاید چندین خورجین یا بستهی بزرگ نامه، از کوفه برای امام حسین علیهالسّلام فرستاده شد. همهی نامهها را بزرگان و اعیان و شخصیّتهای برجسته و نام و نشاندار و همان خواص نوشتند. منتها مضمون و لحن نامهها را که نگاه کنید معلوم میشود از این خواصّ طرفدار حق، كدامها جزو دستهای هستند که حاضرند دینشان را قربانی دنیایشان کنند و کدامها کسانی هستند که حاضرند دنیایشان را قربانی دینشان کنند.از تفکیکِ نامهها هم میشود فهمید که عدّهی کسانی که حاضرند دینشان را قربانی دنیا کنند، بیشتر است. نتیجه در کوفه آن میشود که مسلم بن عقیل به شهادت میرسد و از همان کوفهای که هجدههزار شهروندش با مسلم بیعت کردند، بیست، سی هزار نفر یا بیشتر برای جنگ با امام حسین علیهالسّلام به کربلا می روند! یعنی حرکت خواص، به دنبال خود، حرکت عوام را میآورد.