برشی از کتاب پیامبر(صلّی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم)

پیغمبر با آن عظمت مقامش و با آن رسیدن به عالی‌ترین مرتبه‌ی عصمت، در عین حال از این تلاش و مجاهدتی که او را دائم به خدا نزدیک‌تر و متذکّرتر کند تا دم مرگ بازنمی‌ایستاد؛ چون پیغمبر هم روزبه‌روز تکامل پیدا میکرد.پیغمبرِ سال اوّل بعثت با پیغمبرِ سال بیست‌وسوّم بعثت، یک جور نبودند؛ پیغمبر ۲۳ سال در تقرّب پروردگار جلو رفته بود. امّا حتّی تا همان سال آخر هم- که مراحل عالی انسانیّت که اصلاً در عقل هیچ انسانی نمیگنجد، او طی کرده بود- از ذکر و ارتباط و اتّصال و خشوع غافل نمیماند.
...خدای متعال در همه‌ی صحنه‌ها به یاد پیامبر بود، و رسول اکرم در همه‌ی صحنه‌ها از خدا استمداد کرد، از خدا خواست و از غیر خدا نترسید و نهراسید. راز اصلی عبودیّت پیامبر در مقابل خدا این است؛ هیچ قدرتی را در مقابل خدا به حساب نیاوردن، از او واهمه نکردن، راه خدا را به خاطر اهواء دیگران قطع نکردن.

ثبت سفارش