برشی از کتاب «درسهای پیامبر اعظم ص» به مناسبت میلاد پیامبر مکرّم اسلام، حضرت محمّد مصطفی(صلّی‌الله‌علیه و آله)
دوشنبه 10 مهر 1402
ولادت پيغمبر اعظم یک حادثه‌ى صرفاً تاريخى نيست؛ یک حادثه‌ى تعيين كننده‌ى مسير بشريت است. خود پديده‌هائى كه در هنگام اين ولادت بزرگ، طبق نقل تاريخ ديده شد، يك اشارات گويائى به معنا و حقيقت اين ولادت است.
نقل كرده‌اند كه در هنگام ولادت نبى‌ّمكرّم اسلام صلّى‌الله عليه‌واله نشانه‌هاى كفر و شرك در نقاط مختلف عالم دچار اختلال شد. آتشكده‌ى فارس كه هزار سال بود خاموش نشده بود، در هنگام ميلاد پيغمبر خاموش شد. بتهائى كه در معابد بودند، سرنگون شدند؛ و راهبان و خدمتگزاران معابد بت‌پرستى متحير ماندند كه اين چه حادثه‌اى است! اين، ضربه‌ى نمادينِ اين ولادت بر شرك و كفر و ماده‌گرائى است. از طرف ديگر كاخ جباران امپراطورى ايرانِ مشركِ آن روز دچار حادثه شد؛ كنگره‌هاى كاخ مدائن - چهارده كنگره - فرو ريخت. اين هم يك اشاره‌ى نمادينِ ديگر است به اينكه اين ولادت مقدّمه و زمينه‌اى است براى مبارزه‌ى با طغيان‌گرى در عالم؛ مبارزه‌ى با طاغوتها.