مدارا و سازگارى با ديگران

عَن اَميرِ المُؤمِنينَ (عليه السلام) قالَ رَسولُ اللّهِ (صلي الله‌ عليه و‌آله‌) : مَا اصطَحَبَ اثنانِ اِلّا  کانَ اَعظَمُهُما اَجراً عِندَ اللّهِ تَعالى وَ اَحَبُّهُما اِلَى اللّهِ تَعالى اَرفَقَهُما بِصاحِبِهِ.

«اميرالمؤمنين(عليه السلام) از قول پيامبر(صلي الله‌ عليه و‌آله‌)  نقل ميکنند که فرمود: هنگامى که دو نفر با يکديگر همراه ميشوند، اجر آن کسى پيش خدا بيشتر است و پيش خدا محبوب‌تر است که رفاقت و همراهى و سازگارى او بيشتر باشد.» 

مَا اصطَحَبَ اثنانِ  اِلّا  کانَ اَعظَمُهُما اَجراً عِندَ اللّهِ تَعالى وَ اَحَبُّهُما اِلَى اللّهِ تَعالى اَرفَقَهُما بِصاحِبِه
اين [روايت در باب] يک آئين عمومىِ همزيستى بين انسانها در يک اجتماع است ــ حالا اجتماع دو نفره يا اجتماع يک کشور ــ [اميرالمؤمنين(عليه السلام) از قول پيامبر] (صلي الله‌ عليه و‌آله‌) ميفرمايند: دو نفر که با يکديگر همراه ميشوند، اجر آن کسى پيش خدا بيشتر است و پيش خداى متعال محبوب‌تر است که به رفيق خود اَرفق باشد يعنى رفق او، رفاقت او، همزيستى او، همراهى او بيشتر باشد. رفتار بعضى، چه در رفتارهاى خانوادگى، چه در رفتارهاى در محيط کار، چه در رفتارهاى با زيردست، با بالادست، با مردم کوچه و بازار رفق‌آميز است، با ملايمت رفتار ميکنند، نه اينکه از حقّ خودشان کوتاه مي‌‌آيند، يا اينکه بر روى گناه چشم ميپوشند، يا نهي‌ازمنکر و امربه‌معروف نميکنند؛ نه، همه‌ي اين کارهاى واجب را انجام ميدهند، منتها با رفق، با مدارا، با نرمى، بدون خشونت، بدون دست زدن به رفتارهاى نامناسب؛ کارى را که بايد بکنند، بدرستى انجام ميدهند. بعضى بعکسِ اين هستند؛ چه در رفتارهاى خانوادگى، چه در بيرون، بنايشان بر ناسازگارى است؛ در امور خانوادگى ناسازگارى دارند، در محيط کار با همکاران ناسازگارى دارند. ايرادگيرى، عيب‌جويى، بداخلاقى؛ اينها همه انواع ناسازگارى است. بهانه‌گيري‌هاى بيخود در محيط اجتماعى [دارند]، در مبادرات سياسى ناسازگارند، بناى بر همراهى و رفق و مدارا و مانند اينها ندارند؛ اين مبغوض است و آن اوّلى مطلوب و محبوب است عند اللّه‏ تعالى. حالا در اين روايت دو نفر را مثال زده و بيان فرموده است امّا اين فقط مثال است؛ در مجموعه‌ي رفتارهاى اجتماعى، اين معنا وجود دارد.

علاقمندان می‌توانند برای تهیه‌ی کتاب «نسیم سحر» اینجا را کلیک کنند. 

مطالعه بیتشر...