به مناسبت سالروز ولادت امام حسن مجتبی (ع)
برشی از کتاب صلح امام حسن علیه السلام
ﺳﻪشنبه 07 فروردین 1403
و پدرش، امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب(عليهالسلام) و مادرش، مهتر زنان، فاطمه، دختر پیامبر خدا است (درود و رحمت خدا بر آنان).در تاریخ از این کوتاهتر و در عالم نسبها، از این پرشرافتتر نسبی وجود ندارد.
و در شهر مدینه، شب نیمهی ماه رمضان سال سوم هجرت، تولد یافت. فرزند نخستین پدر و مادرش بود. رسول اکرم (صلیاللهعليهوآله) بلافاصله پس از ولادتش او را گرفت؛ در گوش راستش اذان و در گوش چپش اقامه گفت. سپس برای او گوسفندی قربانی کرد؛ سرش را تراشید و هم وزن موی سرش، که یک درم و چیزی افزون بود، نقره به مستمندان داد؛ دستور داد تا سرش را عطرآگین کنند و از آن هنگام آئین عقیقه و صدقه دادن به هموزن موی سر نوزاد پديد آمد.
و او را حسن نام داد و این نام در جاهلیت سابقه نداشت. و کنیهی او را ابومحمد نهاد و این تنها کنیه ی او است.و لقبهای او: السبط و السيد والزکی والمجتبی و التقی است.
برشی از کتاب صلح امام حسن علیه السلام
پرشکوهترین نرمش قهرمانانهی تاریخ
تألیف آیتالله شیخ راضی آلیاسین
ترجمهی حضرت آیتاللهالعظمی خامنهای(مدظلهالعالی)
تهیهی نسخهی فیزیکی
تهیهی نسخهی الکترونیکی