ارتباط رهبر معظم انقلاب با پدرشان، یکی از الگوهای بی‌نظیر تربیت دینی، اخلاقی و معنوی در تاریخ معاصر ایران است. احترامی که ایشان نسبت به پدرشان قائل بودند، نقش عمیقی در شکل‌گیری شخصیت علمی، اخلاقی و رهبری ایشان ایفا کرد که شرحی از آن در کتاب «روایت آقا» منتشر شده است.
به گزارش گروه فرهنگ و هنر ایسکانیوز، یکی از ابعاد کمتر مورد توجه در زندگی شخصی رهبر معظم انقلاب اسلامی، آیت‌الله سیدعلی خامنه‌ای، نحوه‌ی ارتباط ایشان با پدرشان، مرحوم آیت‌الله سیدجواد خامنه‌ای، است. این رابطه، سرشار از ادب، احترام، محبت، و آموزه‌های تربیتی عمیق دینی و اخلاقی بود و در ساخت شخصیت مقام معظم رهبری تأثیر انکارناپذیری داشت.
آیت‌الله سیدجواد خامنه‌ای، عالمی برجسته و پارسایی پرهیزگار بود که زندگی بسیار ساده و زاهدانه‌ای داشت. ایشان از مراجع نجف و علمای طراز اول حوزه‌ی مشهد بهره برده بود و در دوران زندگی‌اش هیچ‌گاه به دنبال موقعیت اجتماعی یا مادی نبود. زندگی او با کمترین امکانات اداره میشد و همواره به زهد، قناعت و صداقت معروف بود. این سبک زندگی تأثیر عمیقی بر تربیت فرزندانش، به‌ویژه آیت‌الله خامنه‌ای، گذاشت.
رهبر معظم انقلاب در بسیاری از بیانات خود، به نقش مهم پدرشان در شکل‌گیری شخصیت اخلاقی، علمی و سیاسی‌شان اشاره کرده‌اند. ایشان همواره از پدر به‌عنوان فردی دقیق، با تقوا، دارای انس با قرآن، و سخت‌گیر در امور تربیتی یاد می‌کنند. از نظر معظم‌له، پدرشان الگویی از یک عالم ربانی بود که نه‌تنها فرزندانش، بلکه اهالی محله و طلبه‌های حوزه نیز از روش و منش او تأثیر می‌گرفتند.
آیت‌الله سیدجواد خامنه‌ای با وجود اینکه در مسائل سیاسی اهل جنجال و حضور علنی نبود، اما روحیه‌ی انقلابی و ضداستبدادی داشت و فرزندانش در این فضا رشد کردند. مخالفت پدر با رژیم پهلوی و لباس متحدالشکل رضاخانی، حمایت او از علما و مراجع مبارزی امام خمینی (ره) و نوع تحلیل‌های سیاسی او، بر ذهنیت رهبر انقلاب اثر گذاشت.
خانه‌ی پدری آیت‌الله خامنه‌ای، یکی از ساده‌ترین خانه‌های مشهد بود و حتی در دوران ریاست جمهوری آیت الله خامنه‌ای هیچ تغییری در منزل پدری ایشان ایجاد نشد و این نگاه، باعث شد که رهبر انقلاب نیز در طول عمر خود همواره ساده‌زیستی را پیشه کنند، برخلاف بسیاری از شخصیت‌های سیاسی که پس از به قدرت رسیدن دچار تجمل‌گرایی می‌شوند، سبک زندگی رهبر انقلاب همواره یادآور همان خانه‌ی ساده‌ی دوران کودکی‌شان باقی مانده است.
پدر آیت‌الله خامنه‌ای اهل نماز شب، تلاوت قرآن و عبادات شبانه‌روزی بود. رهبر انقلاب در سخنرانی‌ها بارها گفته‌اند که انس با قرآن و محبت به اهل‌بیت را از پدر آموخته‌اند و این تربیت معنوی باعث شد که رهبر انقلاب نه‌تنها در زندگی شخصی، بلکه در مقام رهبری نیز قرآن و دعا و معنویت را به‌عنوان رکن اصلی سبک زندگی دینی معرفی کنند.
آیت‌الله سیدجواد خامنه‌ای در سال‌های آخر عمر، دچار ضعف جسمی و ناتوانی حرکتی شده بود. در این دوران، آیت‌الله خامنه‌ای که آن زمان امام جمعه تهران و نماینده‌ی امام خمینی (ره) در شورای عالی دفاع بودند، به‌طور مکرر به مشهد می‌رفتند تا از پدرشان عیادت و مراقبت کنند و با وجود مشغله‌های فراوان سیاسی و امنیتی، هرگز مراقبت از پدر بیمار خود را ترک نکردند. این وفاداری و محبت، الگویی از فرزندداری و وفاداری خانوادگی برای نسل امروز است.
کوتاهه هایی از زندگی آیت الله سیدجواد خامنه‌ای در کتاب «زندگی اینجاست» در سال ۹۲ و توسط انتشارات انقلاب اسلامی چاپ و راهی بازار نشد شد و حالا با گذشت دوسال کتاب «روایت آقا» خاطرات حضرت آیت الله سیدعلی خامنه‌ای از پدر بزرگوارشان نیز توسط انتشارات انقلاب اسلامی چاپ شده است.
«روایت آقا» بر پایه‌ی سخنان و نوشته‌های رهبر معظم انقلاب تنظیم شده است؛ سخنانی که در سالیان مختلف، در میان گفت‌وگوها، دیدارها و جلسات گوناگون بیان شده و هرگز به نیت تدوین یک خاطره‌نگاری جامع یا زندگی‌نامه‌ی منسجم ابراز نشده بود اما با پژوهش و تدوین دقیق، این مجموعه به شکلی روش‌مند گردآوری، تنظیم و ویرایش شده تا تصویری روشن و صادق از پدر و استاد محبوب رهبر انقلاب اسلامی را پیش چشم مخاطبان قرار دهد به‌طوری که متن نهایی نیز پیش از انتشار به رؤیت و تایید معظّم‌له رسیده است.
این کتاب شامل روزگار جوانی آیت الله سیدجواد خامنه‌ای، آشنایی و ازدواج پدر و مادر رهبر معظم انقلاب، ارتباط پدر رهبر انقلاب با حوزه علمیه، سبک زندگی آیت الله سیدجواد خامنه‌ای، مدل مواجه پدر رهبر انقلاب با مسائل سیاسی و در نهایت نوع رابطه مقام معظم رهبری با پدر خود است که جمعا شامل شش فصل است و در آخر کتاب نیز عکسایی از دوران زندگی ایشان منتشر گردیده است.
در بخشی از این کتاب آمده است:
«یکی از خصوصیات بارز زندگی آقا زهد بود؛ یعنی آقا از اینکه زندگی را توسعه بدهد و حتی یک ذره بوی تجمل در زندگی‌شان پیدا شود گریزان بود. خیلی از این کارهایی هم که گاهی مخالفت میکرد مثل خرید چراغ گردسوز یا برق کشیدن برای خانه به خاطر همین بود؛ میگفت اینها زیادی های زندگی است.
این خصوصیت پدرم در خانه به همه منتقل میشد؛ به مادرم هم منتقل شده بود و ایشان به زندگی مرفه، بی رغبت و بی اعتنا بود. من هروقت فکر میکنم میبینم نظیر این را در کمتر کسی دیده ام و به نظرم همه باید این حالت را تمرین کنیم.»
در بخشی دیگری از کتاب چنین نوشته شده است:
«دید آقا مثل اغلب علمای شیعه امامیه، نسبت به دستگاه پهلوی دید بغض و نفرت بود؛ بخصوص که دوران پهلوی را دیده و گذرانده بود و آن سختی ها را چشیده بود. آقا با دستگاه سلطنت و حکومت و پهلوی خیلی بد بود. وجه این بغض هم دینی بود و هیچ جنبه سیاسی نداشت؛ یعنی از نظر آقا آنها بی دین و فاسق و فاجر و ظالم بودند لذا از آنها بدشان می آمد.»
ارتباط آیت‌الله سیدعلی خامنه‌ای با پدرشان، یکی از الگوهای بی‌نظیر تربیت دینی، اخلاقی و معنوی در تاریخ معاصر ایران است. احترامی که ایشان نسبت به پدرشان قائل بودند، نقش عمیقی در شکل‌گیری شخصیت علمی، اخلاقی و رهبری ایشان ایفا کرد.
این رابطه نه‌تنها از منظر عاطفی، بلکه از منظر معرفتی و معنوی نیز الگویی است که می‌تواند برای نسل جوان امروز راهگشا باشد؛ نسلی که بیش از هر زمان دیگری به اسوه‌های حقیقی در حوزه‌ی خانواده، اخلاق، معنویت و صداقت نیاز دارد.