فیلم و کتاب جامی ز خمخانه‌ی دل پاسخ به مطروحهی رهبر معظّم انقلاب اسلامی به‌مناسبت چهارم شعبان روز جانباز در دسترس علاقه‌مندان قرار می‌گیرید.
این کتاب شامل گزیده بیانات رهبر معظّم انقلاب اسلامی در بزرگداشت مقام جانباز و نیز اشعار بیش از شصت شاعر ایرانی از جمله: رضا اسماعیلی، علی انسانی، میلاد عرفان‌پور، علیرضا قزوه، ولی الله کلامی زنجانی، مصطفی محدثی خراسانی است که در پاسخ به مطروحهی رهبر انقلاب و در پاسداشت مقام جانباز سروده شده است.
کتاب حاضر گزیده‌‌ای از بیانات رهبر معظّم انقلاب اسلامی درباره‌ی جانبازان و پاسخ 63 نفر از شاعران انقلاب به مطروحهی معظّم‌له با موضوع "جانبازان" و نیز گزیده‌‌ی تصاویر در دیدار جمعی از جانبازان قطع نخاعی.
رسالت شاعر امروز، تجليل از مقام شامخ جانبازان و ايثارگران و شرح ايستادگي‌ها و شورآفريني‌هاي آنان، با بهره‌مندي از ابزار ادبيات و هنر و خلّاقيّت است؛ امري که مقام معظّم رهبري در ديدار با شاعران آييني (25/3/1390) آن را از دغدغه‌هاي خود دانستند و به موضوع جانباز شهيد يعني جانبازي که بعد از مدّتي به شهادت مي‌رسد، اشاره فرمودند.
در پايان اين ديدار، يکي از شاعران از حضرت آيت‌الله خامنه‌اي خواست که در اين موضوع «مطروحه‌اي» را طرح فرمايند تا شاعران به استقبال آن، شعر بسرايند. ايشان نيز ساعتي پس از پايان محفل، مطروحه‌اي را اعلام و از شاعران آييني خواستند تا براساس آن شعر بسرايند. متن مرقومه به شرح زير است:
بسمه تعالي بفرماييد اگر دوستان مايلند، اين مطلع را بسازند خطاب به جانباز شهيد:
رندانه آخـــر ربودي جامي ز خمخانه‌ي دل/خونين چو برگ شقايق، رنگين چو افسانه دل
این کتاب به چاپ دوّم رسیده و تا کنون 8000 نسخه از آن توسط انتشارات انقلاب اسلامی وارد بازار گردیده است.
فرازی از کتاب
جانبازان، بافضیلت‌تر از شهیدان
يكوقت در مورد جانبازها فكر مىكردم، كه به نظرم رسيد گاهى فضيلت آنها از شهدا هم بيشتر است. جانباز كسى است كه بعد از آنكه قسمتى از بدنش را در راه خدا داد و عضو يا اعضاى شهيدى را با خودش همراه كرد و در بقيهى مدّت زندگى و عمرش هم متّقى و شكرگزار بود و عمل صالح انجام داد، خداى متعال در مورد اينگونه از مجروحين جنگ در قرآن می‌فرمايد: «الّذين استجابوا لله و الرّسول من بعد ما اصابهم القرح للّذين احسنوا منهم و اتّقوا اجر عظيم». كلمهى «عظيم» در پايان اين آيهى شريفه، قابل تأمّل است.
یک نمونه مطروحه:
سيّدجواد منوّرزاده
رندانه آخر ربودی جامی ز خمخانه‌ی دل
خونین چو برگ شقایق، رنگین چو افسانهی دل
جامي كه چون نوش كردي، عالم فراموش كردي
خوردي و دستي فشاندي، اندر طربخانهی دل
در گوش جانان چه گفتي؟ دست از علايق چو شُستي
با طاير گلشن قدس، گشتي تو همخانهی دل
تو شمع سوزنده بودي، نور فروزنده بودي
لختي نماندي و رفتي، با پرّ پروانهی دل
سوداي جانانه داري، در سر چه افسانه داري؟
گر قصد جانانه داري، برگو ز افسانهی دل
برگو چه جامي ربودي، كز جان جانان شنودي
خونين چو برگ شقايق، رنگين چو افسانهی دل
چون دل به دلداده دادي، جامي پُر از باده دادي
رندانه آخر ربودي جامي ز خمخانه‌ی دل
برای تهیه و خرید کتاب جامی ز خمخانه‌ی دل اینجا را کلیک کنید.