«دشمنشناسی» از منظر رهبر معظّم انقلاب اسلامی به مناسب سالروز مبارزه با استعمار انگلیس در دوازدهم شهریور
کتاب «دشمنشناسی» اثری است با موضوع محوریِ «شناخت دشمن و روشهای مقابله با آن از منظر حضرت آیتاللهالعظمی خامنهای» که توسط انتشارات انقلاب اسلامی منتشر شده است.
شنبه 06 شهریور 1395
کتاب «دشمنشناسی» اثری است با موضوع محوریِ «شناخت دشمن و روشهای مقابله با آن از منظر حضرت آیتاللهالعظمی خامنهای» که توسط انتشارات انقلاب اسلامی منتشر شده است. کتاب در 14 فصل با عناوین؛ تعاریف(مفهوم دشمن، جنگ نرم و...)، ضرورت شناخت دشمن، علل دشمنی، ماهیت و ویژگیهای دشمن، اهداف دشمن، شیوهها و ابزارهای دشمن، برنامهریزیهای دشمن، شیوهها و ابزار مقابله با دشمن، اقشار مورد هدف دشمن (خواص، روحانیت، نماز جمعه و ائمهی جمعه، دانشگاه و مدارس، مسئولین، نیروهای مسلّح، جوانان، جناحهای سیاسی، نخبگان و مطبوعات) نقش امام راحل در مقابله با دشمن، ایستادگی مردم در برابر دشمن، رسانه و دشمن و استعمار فرانو و صهیونیسم، صورتبندی شده است. در این نوشتار تلاش شده تا مروری گذرا بر اهمّ مباحث مطرحشده در این کتاب داشته باشیم:
تبیین مفهوم دشمن
نخستین بخش این اثر بطور خاص بر تبیین مفهوم دشمن تمرکز یافته است. رهبر معظّم انقلاب با تأکید بر مبانی قرآنی به تعریف و تعیین مصادیق دشمن پرداختهاند: «دشمن کیست؟ همان است که قرآن فرمود: «و یرید الّذین یتّبعون الشّهوات ان تمیلوا میلاً عظیماً»[نساء،27] کسانی که مست شهوت و قدرت و پولند، آنها هستند که میخواهند همهی مردم در حال غفلت باشند. همه مست باشند؛ چون آنها مستند! مسأله این است»(1/فروردین/73). ایشان همچنین در جای دیگر در توضیح بیشتر تعریف «دشمن» میفرمایند:«دشمن کیست؟ هرکس که با حاکمیّت نظام مستقل مردمی دینی مخالف است، دشمن است. طمعورزان، غارتگران، سودجویان، زراندوزان، زورگویان، وابستگان، مایلین به فساد و کسانی که از حاکمیّت فرهنگ دینی زیان شخصی میبینند، دشمنند. البتّه در رأس اینها دشمنان خارجی هستند که بیش از همه ضرر دیدهاند. آمریکا بیش از همه از تشکیل حکومت اسلامی خسارت دید و هنوز هم میبیند- آنها جلوتر از همهاند- صهیونیستها همینطور، کمپانیهای بزرگ جهانی همینطور، بیبندوبارهای گوناگون در بخشهای مختلف همینطور، کیسه دوختههای برای ثروت ملّی همینطور. همه اینها دشمناند.»(19/دی/79). معظّمٌله با ذکر مصداقی دشمنان کنونی ملت ایران، آمریکا و رژیم صهیونیستی را دشمنترینِ دشمنانِ ملت ایران دانستهاند: «کی با این مردم در طول این سی سال دشمن بوده است؟ در درجهی اوّل، آمریکا و صهیونیسم. از اینها دشمنتر ما سراغ داریم برای جمهوری اسلامی؟ از روز اوّل، دولت آمریکا و رژیم صهیونیستی و صهیونیستهای دنیا در مقابل نظام جمهوری اسلامی ایستادند.»(6/بهمن/88)
ضرورت شناخت دشمن و روشهای دشمنی آن
پس از تبیین مفهوم دشمن بحث از «شناخت دشمن و روش دشمنی آن» در این اثر در کانون توجه قرار گرفته است. از دیدگاه رهبر معظّم انقلاب، مهتر از شناخت دشمن، شناخت روش دشمنی او حائز اهمیّت است. ازاینجهت اگر انسانها بدانند که دشمن از چه راههایی برای دشمنی وارد میشود نسبت به این راهها و شیوههای نفوذ حساسیت لازم را پیدا خواهد کرد: «دشمن را بشناسید، ادامهی صفوف دشمن را در داخل کشور بشناسید، روشهای دشمنی را بشناسید، تبدیل شده و ترجمهشدهی آنها روشها در داخل کشور را هم بشناسید. در داخل دانشگاه، در داخل دبیرستان، در متن جامعه، در فعّالیّتهای کشور، در مطبوعات و در تبلیغات، ادامهی حضور استکبار را بشناسید.»(9/آبان/75)
از نکات حائز اهمیّت که در این اثر نیز به آن پرداخته شده پاسخ به این سؤال است که چرا رهبر معظّم انقلاب در بسیاری از بیانات خود از وجود دشمن و لزوم شناخت و مقابله با آن سخن میگویند؟: «وقتی میگوییم دشمن، میگویند دشمن چیست؟ وقتی میگوییم توطئه، میگویند شما بدبین هستید! نمیشود با پاک کردن صورت مسأله، قضیه را تمام کرد. قضیه حل نمیشود باید فکر کرد.»(9/اسفند/79). بنابراین؛ «اگر ما چشم خودمان را بر این دشمنها ببندیم، این دشمنها از بین نمیروند. اگر ما به خودمان تلقین کنیم که او دشمن ما نیست، او از دشمنی منصرف نخواهد شد؛ باید دشمن را شناخت»(5/مرداد/79). البته رهبر معظّم انقلاب به این شبهه که هدف از تذکر مداوم بر حضور دشمن نادیده گرفتن ضعفها و مشکلات داخلی نیست نیز اینگونه پاسخ میدهند که: «ما هرگز منکر نیستیم که در نارساییهای گوناگون و مشکلات فراوانی که بر سر راه جامعه و افراد پیش میآید، تقصیرهای شخصی و تقصیرهای اجتماعی، از درون وجود دارد؛ در این هیچ تردیدی نیست؛ کسی این را منکر نیست. « ما أصابک من حسنه فمن اللّه و ما أصابک من سیئه فمن نفسک»[نساء:79]؛ اینکه معلوم است؛ دشمن هم اگر ضربهای به ما زد و این ضربه کاری شد، این هم «من نفسک» است؛ در این شکّی نیست. در جنگ احد هم که دشمن حمله کرد و ضربه زد، در حقیقت مسلمانها از خودشان ضربه خوردند؛ در اینکه بحثی نیست؛ منتها نکته این است که اگر انسان بخواهد ضربه نخورد؛ باید نقش دشمن را ببیند... تا کسی بگوید دشمن، میگویند: آقا شما همهاش به گردن دشمن میاندازید! خوب، هست دشمن؛ چرا نمیبینیم دشمن را؟»(2/مهر/88).
از این منظر و با نگاهی عمیقتر به مبانی، اصول و هویّت انقلابی و اسلامی و نیز شناخت و تجربهای که تاکنون - از عملکرد دشمنان نظام اسلامی- در حافظه تاریخی ملت ایران اندوخته شده است، معظّمٌله میفرمایند: «ما باید فرض کنیم که همواره دشمن داریم و انقلاب تهدید میشود... آنچه میتوانم در قلبم به آن معتقد باشم، این است که تهدید علیه نظام جمهوری اسلامی که انقلاب را با خود دارد و از او جدا نشده است، همیشگی است. فقط یک شق دیگر وجود دارد که ما آن شق را رد کردیم و آن، این است که جمهوری اسلامی برقرار باشد، امّا دیگر انقلاب نباشد؛ در آن صورت فرض میشود که ما دشمنی هم نداشته باشیم»(19/تیر/68).
اقسام دشمن؛ دشمن درونی و دشمن بیرونی
حضرت آیتاللهالعظمی خامنهای دو نوع دشمن را مورد شناسایی قرار دادهاند: «ما دو دشمن داریم: یک دشمن، دشمن درونی است؛ یک دشمن، دشمن بیرونی است.»(1/فروردین/86). از دیدگاه ایشان دشمن درونی؛ «خصلتهای بدی است که ممکن است ما در خودمان داشته باشیم. تنبلی، نشاط کار نداشتن، ناامیدی، خودخواهیهای افراطی، بدبین بودن به دیگران، بدبین بودن به آینده، نداشتن اعتماد به خود- اینها بیماری است. اگر این دشمنهای درونی در ما وجود داشته باشد، کار ما مشکل میشود. همیشه دشمنان بیرونی ملّت ایران سعی کردهاند این میکروبها را در درون جامعهی ایرانی رسوخ دهند: «شما نمیتوانید»، «شما قادر نیستید»، «آیندهتان تاریک است»، «افقتان تیره است»، «بیچاره شدید»، «پدرتان درآمد»... (1/فروردین/86). از منظر معظّمٌله دشمن درونی از دشمن بیرونی خطرناکتر است.
رهبر معظّم انقلاب دشمن بیرونی را «نظام سلطه بینالمللی» یا «استکبار جهانی» میدانند: «استکبار جهانی و نظام سلطه، دنیا را به سلطهگران و سلطهپذیران تقسیم میکند. اگر ملّتی بخواهد در مقابل سلطهگران از منافع خود دفاع کند، سلطهگران با آن ملّت دشمنی میکنند؛ روی آن فشار میآورند و سعی میکنند مقاومت او را بشکنند»(1/فروردین/86).
علل دشمنی با ملّت ایران
هرچند دلایل متعددی در بیانات رهبر معظّم انقلاب برای تبیین علل دشمنیها علیه ایران اسلامی بیان شده اما بهطور خاص میتوان به وجوه ایجابی و نفیکننده انقلاب اسلامی اشاره نمود: «مسأله این است که جمهوری اسلامی یک «نفی» با خود دارد، یک «اثبات». نفی استثمار، نفی سلطهپذیری، نفی تحقیر ملّت بهوسیلهی قدرتهای سیاسی دنیا، نفی وابستگی سیاسی، نفی نفوذ و دخالت قدرتهای مسلّط دنیا در کشور، نفی سکولاریسم اخلاقی؛ اباحیگری؛ اینها را جمهوری اسلامی قاطع نفی میکند. یک چیزهایی را هم اثبات میکند: اثبات هویّت ملّی، هویّت ایرانی، اثبات ارزشهای اسلامی، دفاع از مظلومان جهان، تلاش برای دست پیدا کردن بر قلّههای دانش؛ نه فقط دنبالهروی در مسأله دانش، و فتح قلّههای دانش؛ اینها جزو چیزهایی است که جمهوری اسلامی بر آنها پافشاری میکند. این نفی و این اثبات؛ اینها دلیل دشمنی آمریکا و دشمنی شبکهی صهیونیستی دنیاست.»(24/آذر/87). معظّمٌله نقش انقلاب اسلامی در ایجاد اعتمادبهنفس و احساس هویّت اسلامی را از علل دشمنی با ملت ایران میدانند و طرح بحثهایی نظیر؛ نقض حقوق بشر، حقوق زنان، سلاح اتمی و... را صرفاً بهانههایی میدانند که از سوی دشمنان مطرح میشود و در واقع بحث اصلی آن است که: «اینها میگویند شما چرا موجب شدهاید که در دنیا هرجا مسلمانی هست، احساس هویّت کند، بیدار شود، طلبکار شود و از حالت برّهای مطیع و رام و زیر کارد بیرون آید؟!»(20/بهمن/74)
اقشار مورد هدف دشمن
در بیانات رهبر معظّم انقلاب اشارات متعددی به اقشار مورد تهاجم و نفوذ احتمالی دشمن نیز به چشم میخورد که در این قسمت به بخشی از این اقشار اشاره میکنیم:
1)نخبگان و خواص: رهبر معظّم انقلاب اسلامی خواص را در معرض تهدیدهای متعدد درونی و بیرونی میدانند. از جهت جنبههای درونی از دیدگاه معظّمٌله: «کسانی که روی مردم اثر میگذارند- کسانی که حرفشان، اقدامشان، عملشان، منششان، نوشتهشان، روی مردم اثر میگذارد- چند خطر بزرگ آنها تهدیدشان میکند که باید بسیار مراقب باشند. یکی خطر خسته شدن است، یکی خطر راحتطلبی است، یکی خطر میل به سازش است، یکی خطر چسبیدن به منافع نقد است.»(14/خرداد/79). از جهت تهدیدات بیرونی نیز خواص در کانون توجّه دشمن هستند: «دشمن انواع و اقسام کار را میکند؛ انواع و اقسام فعّالیّت را میکند؛ عمده هم امروز به گمان من، هدف و آماج توطئههای دشمن، خواص است؛ آماج دشمن، خواص است. مینشینند طرّاحی میکنند تا ذهن خواص را عوض کنند؛ برای اینکه بتوانند مردم را بکشانند؛ چون خواص تأثیر میگذارند و در عموم مردم نفوذ کلمه دارند.»(2/مهر/88).
2)روحانیت: حضرت آیتاللهالعظمی خامنهای بطور خاص بر نقش مؤثر روحانیّون و طرّاحی دشمن برای مقابله با این بخش از جامعه اسلامی تأکید دارند: «امروز روشنگری دینی مهمترین زرهی است که جامعهی اسلامی ما میتواند بر تن خودش بکند و در مقابل حملات دشمن بایستد؛ لذا با روحانیّت و حضور فعّال روحانی مخالفند»(11/اردیبهشت/84).
3)نماز جمعه و ائمه جمعه: پایگاههای نماز جمعه نیز همواره آماج دشمنیها بوده و بمبگذاری و تهدیدهای دهه اول انقلاب به قصد ایجاد ناامنی و انفجارها در مصلّاهای نماز جمعه نشاندهنده این مسئله است که نماز جمعه بهعنوان پایگاه سیاسی و فرهنگی هفتگی بسیار حائز اهمیّت هستند: «نماز جمعه یک عمل صرفاً عبادی نیست؛ عملی است که در ذات و ترکیب خود، آگاهیبخش است؛ هم اجتماع عظیم مسلمانان را هر هفته تشکیل میدهد و به رخ دوست و دشمن میکشد و هم بهوسیلهی خطیب جمعه، اوضاعواحوال سیاسی برای آنها تشریح و تبیین میشود.»(5/مرداد/81).
4)دانشگاه، مدارس و جوانان: محیط دانشجویی و دانشگاهی نیز به سبب ویژگیهای منحصربهفرد از جهات گوناگون در معرض تهاجم دشمن هستند تا جایی که رهبر انقلاب دانشجویان را «افسر جوان جنگ نرم» دانستهاند. یکی از مهمترین توصیههای معظّمٌله به دانشجویان، هوشیار بودن نسبت به حرکات دشمن است: «حرف من به دانشجویان این است که مراقب دشمن باشید؛ دشمن را خوب بشناسید؛ مبادا از شناسایی دشمن غفلت کنید. غریبههایی را که در لباس خودی خودشان را در همهجا داخل میکنند بشناسید؛ دستهای پنهان را ببینید. هیچکس بخاطر غفلت ستایش نمیشود. هیچکس به خاطر چشمها را بر هم گذاشتن، مدح نمیشود.»(21/تیر/78). دعوت به دقّت و ریزبینی در فهم و تحلیل مسائل سیاسی نیز از مواردی است که حضرت آیتاللهالعظمی خامنهای به آن تأکید ویژهای داشتهاند: «بنده دلم میخواهد این جوانان ما شما دانشجویان؛ چه دختر، چه پسر و حتّی دانش آموزان مدارس روی این ریزترین پدیدههای سیاسی دنیا فکر کنید و تحلیل بدهید. گیرم تحلیلی هم بدهید که خلاف واقع باشد؛ باشد! خدا لعنت کند آن دستهایی را که تلاش کردهاند و میکنند که قشر جوان و دانشگاه ما را غیرسیاسی کنند... عالمترین عالمها و دانشمندترین دانشمندها را هم، اگر مغز و فهم سیاسی نداشته باشند، دشمن با یک آبنبات ترش میتواند به آن طرف ببرید؛ مجذوب خودش کند، و در جهت اهداف خودش قرار دهد! این نکات ریز را، باید جوانان ما درک کنند.»(12/آبان/72). ایشان همچنین مسئله جنگ نرم دشمن در حوزههای گوناگون و ازجمله در مسائل فرهنگی را بسیار حائز اهمیّت میدانند: «اروپاییها وقتی خواستند اندلس را از مسلمانان پس بگیرند، اقدامی بلندمدّت کردند. آن روز صهیونیستها نبودند؛ امّا، دشمنان اسلام و مراکز سیاسی، علیه اسلام فعّال بودند. آنها به فاسد کردن جوانان پرداختند و در این راستا انگیزههای مختلف مسیحی، مذهبی یا سیاسی داشتند. یکی از کارها این بود که تاکستانهایی را وقف کردند تا شراب آنها را بهطور مجانی در اختیار جوانان قرار دهند! جوانان را به سمت زنان و دختران خود سوق دادند تا آنها را به شهوات آلوده کنند! گذشت زمان راههای اصلی برای فاسد یا آباد کردن یک ملّت را عوض نمیکند. امروز هم آنها همین کار را میکنند. البتّه دشمن هدفهای اقتصادی، فرهنگی و سیاسی هم دارد.»(6/اسفند/81).
5)مسئولین و جناحهای سیاسی: در میان بیانات رهبر معظّم انقلاب درباره مسئولین و جناحهای سیاسی بهطور خاص در این نوشتار به چند نکته مهم میتوان اشاره کرد:
نخست اینکه؛ رهبری تأکید دارند که ابراز اختلافات بین مسئولان نباید بهگونهای باشد که منجر به سوءاستفاده دشمن شود: «آنجایی که مسئولان در غیر مسائل اصلی نظام - در مسائل کاری، اداری، فهم یک قانون- با هم اختلافنظری دارند، نباید این اختلافنظر جلو چشم مردم قرار گیرد و به کوی و بازار کشیده شود. اختلافنظر نباید نشاندهندهی اختلاف مسئولان باشد. چرا؟ چون مردم را مأیوس و نگران و دشمن را خوشحال میکند.»(8/آبان/80).
دوم؛ معظّمٌله در توصیههای خود به مسئولان تقوا و رعایت حدود الهی را مقولهای بسیار تعیینکننده در موفقیّت و ایستادگی در مقابل دشمنان میدانند. پیرو همین بحث در مورد تأثیر جنبههای معنوی و پرهیز از گناه در بین مسئولین، رهبر انقلاب به تجربه جنگ اُحد اشاره میکنند: «گناهان در زندگی انسان، علاوه بر این جنبهی معنوی، موفّقیّتهایی را نیز به بار میآورند. بسیاری از میدانهای تحرّک بشری وجود دارد که انسان بخاطر گناهانی که از او سرزده است، در آنها ناکام میشود. اینها البتّه توجیه علمی و فلسفی و روانی هم دارد؛ صرف تعبّد یا بیان الفاظ نیست. چطور میشود که گناه، انسان را زمینگیر میکند؟ مثلاً در جنگ اُحد، بخاطر کوتاهی و تقصیر جمعی از مسلمین، پیروزی اوّلیّه تبدیل به شکست شد»(28/دی/75).
و سوم اینکه: از دیدگاه رهبر معظّم انقلاب، گروهها و جناحهای مختلف در سیاستها و جهتگیریهای خود در مقابله با دشمن، بایستی جهتگیریهای همسو داشته و احیاناً اقداماتی انجام ندهند که دشمن سوء استفاده کند. بهعنوان نمونه ایشان به مسئله انتخابات اشاره نموده و میفرمایند: «اختلافنظر مانعی ندارد؛ مبارزات انتخاباتی به شکل سالم، مانعی ندارد؛ امّا خراب کردن ذهن مردم و چهرهی مسئولین دلسوز، اشکال دارد ایجاد سؤال و ابهام در ذهن مردم، اشکال دارد.»(8/تیر/68).
6)نیروهای مسلح: رهبر انقلاب در این مورد نیز ضمن اشاره به تلاش دشمن برای تبلیغات منفی علیه نیروهای مسلح، به تبیین مواضع اصولی جمهوری اسلامی در امور نظامی میپردازند: «ممکن است در تبلیغات جهانی، جمهوری اسلامی ایران را به نظامیگری متّهم کنند که این هم جزئی از هوچیگری تبلیغاتی استکبار جهانی است. ما امکانات نظامی را برای تجاوز به دیگران نمیخواهیم. ما ارتش و سپاه و بسیج را هرگز برای دستاندازی به همسایگان نخواستهایم و نمیخواهیم. امّا نظام اسلامی، بخاطر طبیعت ظلمستیزش، با ظالمان و مستکبران همیشه روبروست و باید بتواند از خود و حقیقت ارجمندی که در اختیار اوست دفاع کند.»(18/مهر/71).
8) مطبوعات: رهبر انقلاب در بحث مطبوعات، با اشاره به توصیههای مکرر خود در مورد سوءاستفادههای احتمالی دشمن از مطبوعات میفرمایند: «من سالها قبل هشدار دادم و برای مردم نقشی را که دستهای بیگانه در مدیریّت فرهنگی کشور و رسانهها و تبلیغات کشور به کار میگیرند، تبیین کردم. بعضیها انکار کردند؛ امّا بالاخره همه تصدیق کردند. دشمنان ما بیکار ننشتهاند: از مطبوعات استفاده میکنند، از تبلیغات استفاده میکنند و از روشهای گوناگون تبلیغی استفاده میکنند تا آن ارزشهایی را که ملّت به آنها پایبند است و آنها را از آن خوششان نمیآید، در چشم مردم بشکنند. تلاششان را میکنند»(21/آبان/85).
توصیههای رهبر معظّم انقلاب برای مقابله با دشمن
از میان بیانات معظّمٌله در مورد نحوه مواجهه با دشمن بهطور خلاصه میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
1) شناخت دشمن و روشهای دشمنی: از دیدگاه رهبر انقلاب رمز اساسی کار و پیشرفت امام خمینی(ره) و موفّقیّتهای الهی ایشان در این بود که: «دشمن را شناخت و با همه قدرت و استقامت، بدون کمترین اعتماد به او و تسلیم در مقابل او، ایستاد»(13/خرداد/71). بنابراین معظّمٌله تأکید ویژهای بر شناخت دشمن دارند: «بصیر باشید در شناسایی دشمن. بصیر باشید در شناسایی ترفندهای دشمن»(27/آبان/71).
2) شناسایی نقاط قوت و ضعف خود و دشمن: رهبر انقلاب میفرمایند: «شما ببینید نقطهی قوّتتان چیست و روی آن تکیه کنید؛ چنانکه در میدان جنگ همین کار را میکنید.»(24/فروردین/73) از این منظر مسئولین و آحاد امّت اسلامی بایستی پس از شناخت دشمن و روشها، شیوهها و راههای نفوذ دشمن درست در نقطهی مقابل خواست دشمن عمل کند: «وظیفهی ما چیست؟ وظیفهی ما این است که درست نقطهی مقابل خواست آنها [دشمنان] عمل کنیم. مسئولان دولتی باید یک لحظه از کار برای مردم و تلاش پیگیر برای آبادسازی مملکت و توسعهی همهجانبهی کشور غفلت نکنند.»(20/آبان/80).
3)نترسیدن از دشمن: ترس از دشمن از بدترین بلایایی است که ممکن است به آسانی تاریخ سراسر عظمت یک ملت را بر باد دهد. قدرتمند دانستن برخی کشورهای مستکبر در مقابل قدرت لایزال الهی از انگارههای غلطی است که از سوی حضرت امام خمینی(ره) و همچنین رهبر معظّم انقلاب همواره مورد انتقاد قرار گرفته است: «از آمریکا نباید ترسید، و ملّت ایران نمیترسد. با این روح شجاعت، با این توکّل به خدا، با این حماسه و شوری که در اقشار ملّت ما – بخصوص در جوانان ما – هست، این ملّت پیروز خواهد شد.»(رهبر معظّم انقلاب،29/دی/70). ازنظر حضرت آیتاللهالعظمی خامنهای؛ «ملّت و جوانان باید آماده باشند و ترس از دشمن را در دل خود جای ندهند؛ چون دشمن میخواهد در سایهی این رعب، خردهفروشیها و تحمیلهای خود را بر گردن این ملّت سوار کند؛ بدون اینکه هزینهی یک کار بزرگ و یک دخالت نظامی را متحمّل شود. این مربوط به ملّت است»(13/آبان/68).
4) خوشبین نبودن به وعدهها و لبخندهای دشمن: از دیدگاه رهبر انقلاب، به دشمن حتّی برای لحظهای نیز نباید خوشبین بود: «یکی از کارهای اصلی که باید انجام بدهیم و همه باید به آن توجّه داشته باشیم، این است که فریب لبخند دشمن و وعدههای دروغ جبههی دشمن را نخوریم... جبهه قدرت مادّیای که امروز بر دنیا مسلّط است، راحت عهد میشکند. بدون هیچ دغدغهای عهدشکنی میکنند، زیر قولشان میزنند، زیر حرفشان میزنند، نه از خدا خجالت میکشند، نه از خلق خدا خجالت میکشند، نه از طرف مذاکره خجالت میکشند؛ راحت دروغ میگویند!»(14/بهمن/90).
5)عزم، اراده و ایستادگی: از دیدگاه معظّمٌله تنها راه سعادتمندی و موفقیّت ملت ایران اراده و ایستادگی است: «به هیچ ملّتی، دشمن با التماس چیزی نخواهد داد. هیچ ملّتی بخاطر ضعیف بودن و گردن کج کردن در مقابل دشمن، به چیزی نمیرسد. هر ملّتی که در دنیا به جایی رسیده است، بخاطر عزم و اراده و ایستادگی و سینه سپر کردن و سر را بالا نگهداشتن رسیده است»(29/مهر/79).
6)استحکام ساخت درونی و رفع مشکلات معیشتی مردم: رهبر معظّم انقلاب معتقدند که: «علاج صحیح در مقابل تجاوز آمریکا، مستحکم کردن ساخت داخلی نظام است. نظامی که حقیقتاً متّکی به مردم است و مردم از آن دفاع میکنند، در درون خودش مستحکم است.»(22/اردیبهشت/82). بنابراین در وضعیت فعلی از دیدگاه ایشان؛ «فوریترین کار این است که به مسائل اقتصادی و مسألهی معیشت و در رأس همه مسألهی اشتغال، با جدّیّت پرداخته شود.»(11/مرداد/80).
7) توکل بر خدا، امید به نصرت الهی و امید به آینده روشن ملت ایران: حضرت آیتاللهالعظمی خامنهای معتقدند که دشمن در تلاش است تا روحیه یأس و ناامیدی را بر کشور حاکم نماید. ازاینجهت معظّمٌله میفرمایند: «امروز هر نفس و هر حنجرهای که برای ناامید کردن مردم بدمَد و به صدا درآید بدانید که در اختیار دشمن است؛ چه خودش بداند، چه خودش نداند!»(29/آذر/76). بنابراین در مقابل تلاش دشمن در این راستا همواره ملّت ایران و بخصوص جوانان بایستی ضمن تحلیل واقعبینانه از دستاوردها و همچنین نقاط ضعف کنونی با توکل و امید به نصرت الهی در جهت پیشرفت ایران اسلامی گام بردارند.
حال سؤال اساسی اینجاست که پایان این رویارویی و مقابله چه خواهد شد؟ رهبر معظّم انقلاب معتقدند که علیرغم فضای تبلیغاتی و هجمههای سنگین دشمنان علیه نظام اسلامی، ملّت ایران با توجّه به پیشرفتهای روزافزون و با بهرهگیری از ظرفیت جوانان، تجربیات خود و با اعتماد به نصرت الهی پیروز خواهد شد: «مگر شما میتوانید کمترین آسیبی به جمهوری اسلامی برسانید؟!شما خواهید مُرد. شما خواهید رفت. شما مانند آن امپراتوری دیگر، زایل خواهید شد و پرچم اسلام روزبهروز، برافراشتهتر خواهد شد. ملّت ایران و هر کس که متمسّک به اسلام است، روزبهروز زندهتر خواهد شد»(26/آذر/74).
علاقهمندان برای تهیه و خرید این کتاب میتوانند اینجا را کلیک کنند.