به مناسبت هفته عفاف و حجاب انتشارات انقلاب اسلامی معرفی می‌کند

کتاب «عفاف و حجاب در سبک زندگی ایرانی- اسلامی» نخستین دفتر از مجموعه‌ای 5 جلدی با عنوان «نقش و رسالت زن» است که توسط انتشارات انقلاب اسلامی منتشر شده است. کتاب از 5 فصل با عناوین؛ عفّت و حیا، روابط زن و مرد، حجاب و پوشش، کشف حجاب و بی‌بندوباری و روش برخورد با بی‌بندوباری تشکیل شده است. از مهم‌ترین مسائل حائز اهمیّت این اثر استخراج آن بخش از بیانات حضرت آیت‌الله خامنه‌ای است که بطور خاص به بحث پیرامون مقولاتی نظیر؛ نظر اسلام درباره شخصیّت زن و نحوه بروز و ظهور اجتماعی آن، حجاب و عفاف، نقد دیدگاه غرب درباره‌ی زن و پیامدهای مبتذل آن در جامعه کنونی غرب، اهمیّت حفظ کانون گرم خانواده و مجموعه‌ای از توصیه‌های کلی و جزئی دقیق و حساب‌شده‌ی معظّمٌ‌له که آنرا در خلال بیانات عمومی و یا در مراسم قرائت خطبه‌های عقد جوانان بیان نموده‌اند، - و البته بخشی از این توصیه‌ها نخستین بار در این کتاب منتشر شده – پرداخته است.

از دیدگاه آیت‌الله خامنه‌ای اسلام برای مرد و زن، این بینش را قائل است که این دو موجود، از لحاظ حقوق اساسی جامعه، ارزشهای معنوی، هدفهای بزرگ، برخورداری از معنویات و در زمینه‌ی علم و سلوک الی‌الله، هیچ تفاوتی با هم ندارند. هیچکس در نظام اسلامی نگفته است که در محیط‌های گوناگون جامعه، زنان و مردان هیچ تلاقیای با یکدیگر نداشته باشند. امّا درعین حال، زن و مرد را موظف کرده که از اختلاط به صورت بی‌بندوبار، بطور جدّی پرهیز کنند. از این منظر درواقع اسلام حجابی از حیا و شرم در میان زن و مرد- که البته فطری انسان هم هست-  قرار داده است. بر همین اساس معظّمٌ‌له معتقدند که؛ «حالت عفّت و عصمت زنانه و حفاظ و حجابی که زن را از مرد در معاشرت جدا میکند و زن را شخصیّت انسانی میدهد و به او میدان کار، مبارزه، مطالعه و اندیشیدن میدهد و او را از وسیله‌ای برای التذاذ فقط خارج میکند. به او ارزش میدهد، شخصیّت میدهد»(12/ اردیبهشت /63). ازنظر ایشان اسلام معتقد است که مرد و زن باید یک مرزبندی میان خودشان در همه جا داشته باشند و میان زن و مرد مسلمان حجاب و مرزی معیّن شده است. بر این اساس اگر این حسّاسیّت اسلام نسبت به روابط و نوع اختلاط مرد و زن رعایت بشود، همه‌ی کارهایی که مردان میتوانند در عرصه‌ی اجتماعی انجام بدهند، زنان هم – اگر قدرت جسمانی و شوق و فرصتش را داشته باشند- میتوانند انجام بدهند. از دیدگاه رهبر معظّم انقلاب؛ «اگر بخواهیم در جامعه فحشا و فساد جنسی رواج پیدا نکند، بهتر از علاج، پیشگیری است و بهترین پیشگیری‌ها ایجاد همین محدودیّتها در روابط زن و مرد است که البّته به معنای کار نکردن زن نیست، شاغل نبودن زن نیست، به معنای درس نخواندن زن یا فعّالیّت اجتماعی نکردن یا توی کوچه و بازار نیامدن نیست، نخیر»(15/ دی /65).

ازنظر آیت‌الله خامنه‌ای؛« حجاب برای زن به معنای ذلّت نیست، بلکه به معنای عصمت و حفظ زن است و نه فقط عصمت و حفظ زن، بلکه عصمت و حفاظت زن و مرد هردو»(17/ مرداد /65). ایشان معتقدند که اسلام در باب حجاب پوشش را معیّن نکرده بلکه مقصود را معیّن کرده است. و مقصود این است که دیدار زن و مرد و ملاقات طبیعی آنها به صورت روزمره تبدیل به یک عامل تحریک نشود و این هدف اسلام است. به طور طبیعی اگر از این زاویه به بحث حجاب بنگریم؛ حجاب مایه‌ی تشخّص و آزادی زن است؛ و برخلاف تبلیغات ظاهربینانه‌ی مادّیگرایان، مایه‌ی اسارت زن نیست. از این منظر؛«حجاب وقار است، متانت است، ارزشگذاری زن است، سنگین شدن کفّه‌ی آبرو و احترام اوست؛ این را باید خیلی قدر دانست و از اسلام باید به خاطر مسأله‌ی حجاب تشکر کرد؛ این جزو نعمت‌های الهی است»(23/ اردیبهشت/91). از نظر معظّمٌ‌له و بطور کلی؛ حجاب مقدّمه‌ای است برای جلوگیری از بیماریها و بلاهای کشنده و نابودکننده‌ی جامعه که عبارتند از فساد، فحشا و بی‌بندوباری جنسی. همچنین حجاب سدّی در برابر بلای وارداتی التذاذ جنسی مرد از زن تلقی میشود. از طرفی حفظ حجاب به زن کمک میکند تا بتواند به آن رتبه‌ی معنوی عالی خود برسد و دچار آن لغزشگاههای بسیار لغزندهای که سر راهش قرار داده‌اند، نشود، و درواقع حجاب امنیّت‌بخش زن و مرد و عامل حفظ عفاف زنان است.

از مسائل مورد اشاره رهبر معظّم انقلاب درباره بحث حجاب و عفاف، بحث از فتنه‌ی جنسی و خطرات مهلک آن برای هر جامعه و کشوری است؛ «فتنه‌ی جنسی که واقعاً هم فتنه‌ی بد و خطرناکی است و مایه‌ی ابتلای انسان‌هاست، مخصوص یک کشور، دو کشور، این جای دنیا و آن جای دنیا نیست؛ هر جا و در هر سطحی که زن و مرد دچار این فتنه بشوند، برای اینها گمراهی و غفلت و لغزش به وجود خواهد آمد. شرع مقدّس اسلام، بنا گذاشته است که این گنداب را بخشکاند»(16/ آبان /74). ایشان بدحجابی و رواج فساد را معلول باورها و فرهنگهای غلط دانسته و معتقدند که این باورها را باید با ارائه‌ی بحثها و کارهای اسلامی از میان برداشت. در همین چارچوب، ازنظر معظّمٌ‌له کشف حجاب درواقع؛ «مقدّمه‌ای برای برداشتن عفّت بود؛ برای برداشتن حیا در جامعه‌ی اسلامی بود؛ برای سرگرم کردن مردم به عامل بسیار قوی و نیرومند جنسی بود؛ برای اینکه از همه‌ی کارهای دیگر بمانند؛ و یک مدّتی هم موفّق شدند، امّا ایمان عمیق ملّت ایران نگذاشت.»(19/ دی /86). اگر اینگونه به پدیده حجاب و عفاف بنگریم، هرگونه انحراف از معیارهای اسلامی در این رابطه می‌تواند عواقب جبران‌ناپذیری برای اشخاص و حتّی برای کشور داشته باشد؛ «خودنمایی و جلوه‌فروشی، یک‌لحظه است و آثار سوء آن برای کشور، برای جامعه، برای اخلاق، حتّی برای سیاست، آثار مخرّب و ماندگار است؛ درحالیکه ملاحظه‌ی عفاف، ملاحظه‌ی حدود شرعی در رفتار و حرکات بانوان، اگر چنانچه سختی‌ای داشته باشد، سختیِ کوتاهی است، اما آثارش، آثار عمیق و ماندگاری است»(23/ اردیبهشت /91). بنابراین امروزه و با فرصتی که با وجود برپایی انقلاب اسلامی بوقوع پیوسته است زن در کشور ما میتواند در میدان سیاست و فعّالیّتهای سیاسی، اجتماعی، جهادی و حضور در میدان‌های گوناگون، شخصیّت خودش را با حفظ متانت و وقار و حجاب اسلامی نشان بدهد.

آیت‌الله خامنه‌ای درباره نحوه پوشش هرچند معتقدند که حجاب به معنای چادر نیست؛ امّا از نظر ایشان چادر -که از قدیم نیز مورد استفاده زنان ایرانی قرار گرفته- بهترین نوع حجاب است؛«من میگویم چادر بهترین نوع حجاب است، یک نشانه‌ی ملّی ماست، هیچ اشکال هم ندارد، هیچ منافاتی با هیچ نوع تحرّکی هم در زن ندارد. اگر واقعاً بنای تحرّک و کار اجتماعی و کار سیاسی و کار فکری باشد، لباس رسمی زن میتواند چادر باشد»(4/ دی /70).

از مباحث حائز اهمیّت دیگری که در خلال بیانات رهبر معظّم انقلاب اسلامی در این کتاب می‌توان مورد توجّه قرار داد، بحث از نوع نگاه غرب به شخصیّت زن و نقد این نوعِ از نگاه از منظر آیت‌الله خامنه‌ای است.  

یکی از مسائل مورد اشاره از سوی رهبر معظّم انقلاب در نقد از وضعیت کنونی غرب در حوزه زنان بحث از عفاف در جامعه غربی است. از نظر ایشان هر حرکتی که برای دفاع از زن انجام میگیرد، باید رکن اصلی آن رعایت عفاف زن باشد؛« در غرب بخاطر اینکه به این نکته توجّه نشد- یعنی مسأله‌ی عفّت زنان مورد اهتمام قرار نگرفت و به آن اعتنایی نشد- کار به این بی‌بندوباری‌ها کشید. نباید بگذارند عفّت زن– که مهمترین عنصر برای شخصیّت زن است- مورد بی‌اعتنایی قرار بگیرد»(30/ مهر /76). ایشان با مثال آوردن از ایالات متّحده‌ی امریکا در مورد وضعیت تجاوز و تعدّی به زنان در این کشور می‌فرمایند؛ «آمار منتشر شده از سوی مقامات رسمی خود امریکا را من دیدم که یک مربوط به دادگستری امریکا و یکی هم مربوط به یک مقام دیگری بود. آمارها واقعاً وحشتانگیز است. در هر شش ثانیه، یک تجاوز به عنف در کشور امریکا صورت میگیرد! ببینید چقدر مسأله‌ی عفّت مهم است.»(30/ مهر /76). بنابراین معظّمٌ‌له صراحتاً تأکید دارند که؛ «نظرمان این است که بایستی زن پوشیده باشد و از اینکه امتزاج و اختلاط محیط زن و مرد را رد میکنیم سرافکنده نیستیم، ما طلبکاریم، این دنیاست، این فرهنگ غربی است که باید سرافکنده باشد به خاطر اینکه شأن زن را پایین آورده و این اختلاط و امتزاج را به وجود آورده و زن را سرگرم کرده و مرد را هم سرگرم کرده»(15/ دی /65).

مقام معظّم رهبری در بحث از زن و مرد، پرهیز و جدایی دو جنس را از ویژگی فرهنگ‌های اصیل و قدیمی غرب و شرق میدانند. ایشان معتقدند که بی‌بندوباری‌های فعلی جزو فرهنگ اصیل غربی نیست. همچنین در حوزه‌ی فرهنگی غیر غرب- در هر جای دیگر دنیا– نیز این جدایی دو جنس و پرهیز دو جنس از یکدیگر وجود داشته و حجاب و عفاف مخصوص اسلام نبوده است. از این منظر در دنیای سنت نیز بر رعایت حجاب تأکید شده است؛ «حجاب، تکریم آن کسی است که در حجاب است. حجاب زن، تکریم زن است. در بیشتر کشورها- حالا من «بیشتر» که میگوییم، چون همه را اطّلاع ندارم- در گذشته، در قدیم، در همین اروپا تا دویست، سیصد سال پیش زنهای اعیان و اشراف حجابی روی صورتشان می‌انداختند؛ در بعضی از فیلمهای قدیمی شاید دیده باشید. یک حجاب می‌انداختند که چشمها به روی آنها نیفتد. این، تکریم است. در ایران باستانی زنهای اعیان و اشراف و رؤسا همه باحجاب بودند؛ زنهای افراد پایین و طبقات پست، نه، بی‌حجاب هم می‌آمدند؛ مانعی هم نبود»(13/دی /86).

بخش دیگری از بیانات معظّمٌ‌له در نقد نگاه غرب به زنان و مسائل مربوط به آن، به علل و انگیزه‌های رواج فساد و بی‌بندوباری از سوی دولتهای غربی در جوامع دیگر پرداخته است. از دیدگاه ایشان؛ «مسأله‌ی زن در کشور ما و سیاستی که استعمارگران در طول سالیان دراز به این مملکت تحمیل کردند، صددرصد سیاسی بود. استکبار جهانی و طرّاحان سیاسی دنیا، از طریق کشاندن زن به سمت بی‌بندوباری به دو صورت سود می‌بردند. یکی، اینکه نسل و جنس زن را از آمادگی برای مقابله و تحرّک جدّی در مسائل اساسی زندگی باز میداشتند و دیگر اینکه، مردان جامعه را با به میدان آوردن زن از اثر می‌انداختند» (12/اردیبهشت/63). ایشان معتقدند که؛« فرهنگ فسادانگیز صهیونیستی در دنیا هدفش این است که عفاف را، حجاب میان زن و مرد را از میان بردارد. بی‌بندوباری جنسی از بزرگترین ابزارهای استکبار جهانی است؛ در هر جای دنیا که بخواهند یک ملّتی را به فساد بکشند، آنها را به فحشا میکشانند، هر جا بخواهند یک ملّتی را از شخصّیت انسانی دور کنند، آنها را به برهنگی و بی‌بندوباری نزدیک میکنند، در همه جای دنیا این کار ممکن است»(16/ دی /62). بنابراین؛ یکی از راههایی که صهیونیست جهانی برای به سلطه و زنجیر کشیدن ملّتها به کار برده، ترویج فساد و فحشا، مخلوط کردن دخترها و پسرها، آزاد کردن روابط جنسی و مسخره کردن اخلاق جنسی نجیبانه بوده است. آیت‌الله خامنه‌ای در خلال مباحث خود افکار عمومی را به این مسئله توجّه می‌دهند که آن روزی که موج مدرنیته وارد کشورهای اسلامی شد، دولتهای غربی علم، ابتکار، اختراعات جدید و پیشرفت فکری و دانشگاههای پیشرو را به کشورهای الجزایر و مصر و عراق و بقیّه‌ی مناطق تحت استعمار نیاوردند. بلکه در درجه‌ی اول ابتذال فرهنگی، کشف حجاب و کالاهای مصرفی پسمانده و حدّاکثر نظامهای نسخ‌شده‌ی درجه‌ی دو و سه آموزش‌وپرورش و درواقع فاضلاب‌های مدرنیته- برای تحقیر مردم- به کشورهای اسلامی منتقل شد.

آیت‌الله خامنه‌ای با پرده‌برداری از توطئه خطرناک دولت‌های استعمارگر و با بهره‌گیری از تجربه‌ی تاریخی ملّت‌های مختلف تأکید میکنند که؛« هرگاه سلطه‌گران بخواهند یک ملّت را از آن جدّیّت  و عزم راسخش بیندازند. هرگاه بخواهند روح سلحشوری و شجاعت و مردانگی را و فداکاری و ایثار را از یک ملّتی بگیرند، یکی از برّنده‌ترین حربه‌ها علیه این ملّت، ایجاد و تشدید جاذبه‌های جنسی و کشاندن به سمت فحشا در این ملّت است. تجربه‌ای که بارها و بارها تکرار شده»(14/ دی /63). ایشان در بیانی که تا حدودی نزدیک به سخن ابن‌خلدون در کتاب «مقدمه» درباره علل فروپاشی حکومت‌هاست و یا همان‌گونه که کرین برینتون در کتاب «کالبد شکافی چهار انقلاب» درباره‌ی ورود به دوران «ترمیدور انقلاب» یا بازگشت به دوران پیشاانقلاب نیز بصورت تلویحی اشاره میکند، میفرمایند که؛ «ملّتهای انقلابی تا وقتی که پارسایی انقلابیشان را دارند، تا وقتی جوانهایشان، مردها و زنهایشان همچنان مقیّد و پایبند به طهارت و تقوا هستند، روحیّه‌ی سلحشوری و شجاعت و مقاومت و مردانگی در آنها زیاد هست. آنوقتی که در سراشیب فحشا و فساد و بی‌بندوباری لغزیدند، همه چیز تمام میشود.»(14/ دی /63). از این منظر طبیعی است که غربیها مایل نیستند زنان در جوامع جهان سوّم آرمانخواه و دارای فکر روشن و هدفهای بزرگ باشند، و تمام تلاش خود را برای تغییر نسل جوان برای دوری از ارزشهای انقلاب و انقلابیگری بکار میگیرند. لذا یکی از ابزارهای مورد استفاده‌ی آنان سیاست ترویج و گسترش فساد و فحشا در کشورهای هدف است.

از نقدهای رهبر معظّم انقلاب اسلامی نسبت به غرب که در این اثر نیز به آن اشاره شده است. عدم مخالفت مدعیان حقوق بشر با اجباری کردن بی‌حجابی در برخی از کشورهای مدعی آزادی و طرفداری از حقوق بشر است؛ «در کشورهای اروپایی که خودشان را پیشرفته می‌دانند و در ادّعا و تبلیغات، مسائل حقوق بشر و آرای انسان‌ها برایشان حائز اهمّیّت است- یعنی فرانسه و انگلیس- اجازه ندادند که چند نفر زن یا دختر مسلمان، با حجاب اسلامی رفت‌وآمد کنند و به مدارس بروند! اینجا اجبار و الزام را جایز میشمارند و در آن ایراد و عیبی نمی‌بینند؛ امّا جمهوری اسلامی به خاطر اینکه حجاب را در جامعه الزامی میداند، همه‌ی این محافل، آن را مورد اعتراض قرار میدهند!... این برای چیست؟ برای همین است که این بر خلاف فرهنگ پذیرفته شده‌ی غرب است اینها روی این مسأله بشدّت حسّاسند»(10/ فروردین /69).
در این کتاب برخی از نکات مهم دیگر نیز درباره‌ی حجاب و عفاف و مسائل مرتبط با این حوزه مطرح شده است که در این بخش به برخی از این نکات بصورت گذرا اشاره خواهد شد؛

1)اهمیّت حفظ نهاد خانواده؛ اسلام برای خانواده اهمّیّت بسیار زیادی قائل است و در جهت ممانعت از تزلزل بنیان خانواده، رعایت ضوابط و حدّ و مرزها را در محیط جامعه لازم و ضروری میداند. فرهنگ اسلامی، فرهنگ عدم اختلاط زن و مرد است و اسلام با هدف تأمین خوشبختی و پیشرفت زندگی زن و مرد بر روی این مسأله سختگیری کرده است. آیت‌الله خامنه‌ای دراین‌باره معتقدند که؛ «اینکه شما میبینید در اسلام محرم و نامحرم و جدایی زن و مرد و اینها مطرح است، اینها مسائل ارتجاعی نیست. اینها جزو دقیق‌ترین مسائل انسانی و بشری است. یکی از مهمترین آن، این است که بنیان خانواده مستحکم میماند. چون زن و شوهر به هم احساس وفاداری میکنند، در موضع حسادت قرار نمیگیرند، این خیلی مسأله‌ی مهمّی است(15/ دی /79). همچنین تبرّج(یعنی همان خودنمایی زنان در مقابل مردان، برای جذب و فتنه‌انگیزی) و رابطه‌ی بی‌قیدوشرط از نظر معظّمٌ‌له سمّ مهلک برای بنای خانواده محسوب میشود زیرا؛ «خانواده با عشق زنده است. اصلاً بنای خانواده با عشق است. اگر این عشق - به زیبایی، عشق به جنس مخالف- در صد جای دیگر تأمین شد، دیگر آن پشتوانه‌ی قویای که استحکام خانواده باید داشته باشد، از بین خواهد رفت»(7/اردیبهشت/77).

2)تأکید بر حفظ کرامت زن؛ آیت‌الله خامنه‌ای در بخشی از بیانات خود درباره نظر اسلام درباره زن میفرمایند؛ «اسلام، زن را دارای آنچنان عزّت و غروری میطلبد که اصلاً مبالات این را نداشته باشد که آیا مردی به او نگاه میکند یا نمیکند. توجّه میکنید؟ یعنی زن باید آنچنان غرور و آنچنان عزّتی داشته باشد که اصلاً اعتنا نکند به اینکه مردی به او نگاه میکند یا نمیکند. این کجا و اینکه زن، لباسش، آرایشش، حرف-زدنش و راه رفتنش را چطور انتخاب کند که مردم به او نگاه کنند کجا؟ شما ببینید بین اینها چقدر فاصله است!»(4/ آذر /71). بنابراین رعایت برخی از آداب ازجمله عدم خضوع در صحبت با مرد نامحرم به زنان توصیه شده است؛« تکبّر از همه‌ی انسانها مذموم است؛ مگر از زنان در مقابل مردان نامحرم. زن باید در مقابل مرد نامحرم متکبّر باشد. «فَلا تَخضَعنَ بِالقَولِ»[احزاب،32] زن در حرف زدن با مرد نباید حالت خضوع داشته باشد. این برای حفظ کرامت زن است. اسلام این را میخواهد و این الگوی زن مسلمان است» (25/آذر/71).

3)نقد عادت غلط استفاده از تصویر زن برای جذابیت در رسانه‌ها؛ از نکاتی که معظّمٌ‌له به آن توجه داشته و در این اثر نیز آمده است نقد استفاده از تصویر زنان برای جذابیت در رسانه‌ها بوده است؛ «فرض بفرمایید- مخصوص مطبوعات هم نیست- فیلمهای فارسی، یا مطبوعات فارسی سعی کنند که با مطرح کردن چهره و صورت زن در شکلهای جاذبه‌دار برای مردها، فیلم خودشان را مورد رغبت عدّه‌ای قرار بدهند. این بتدریج تبدیل به یک عادت می‌شود؛ یعنی به مرور بگونه‌ای خواهد شد که چنانچه این تصویر- این عکس- در این فیلم نباشد، دیگر مطلوب واقع نخواهد شد! درحالی‌که از اوّل، اینطور نبود، بتدریج اینگونه شد!»(18/ مهر /77). برخلاف تصور برخی مبنی بر لزوم استفاده –ولو محدود- از جذابیت‌های جنسی در رسانه‌ها، ایشان اتفاقاً رعایت عفّت را از عوامل جذابیت منحصربه‌فرد فیلم‌های ایرانی می‌دانند؛ «الان همین فیلمهای ما که به جشنوارههای جهانی میرود، آن نقطه‌ای که این فیلم‌ها برای داوران و تماشاچیان بیشتر جذّاب است، عفّتی است که در فیلمهای فارسی فعلاً هست... برخلاف تصوّر خیلی‌ها، دنیا از این بی‌بندوباری و ولنگاری و هرزهگری خوشش نمی‌آید؛ خسته شده است»(7/ اردیبهشت /77).

4)لزوم ساماندهی الگوی لباس زن ایرانی؛ از مسائل مهمی که رهبر معظّم انقلاب بر ضرورت آن تأکید کرده‌اند، ساماندهی الگوی لباس زن ایرانی بوده است؛ «زن هندی لباسش ساری است. زن اروپایی لباسش آنطور است. زن ایرانی هم لباسی دارد. ندارد؟ اگر دارد، آن لباس کو؟ لباسی که نشان بدهد این زن، ایرانی است. والاّ اگر ما همان مدی را که خیاطخانه‌ها و مدسازی‌های اروپا درست میکنند، فردا از لندن و پاریس بیاوریم اینجا، اینکه نشد!»(15/ اردیبهشت /71). ایشان ضمن ترغیب به طراحی لباس بر اساس سنت‌های گذشته بر طولانی بودن روند این کار صحّه میگذارند؛ «من نمیگویم شما بروید لباس جبّه‌ی فلان عهد شاه-وزوزک را به تنتان کنید؛ طرفدار آنطور مچلبازیها نیستم؛ امّا ما طرّاح داریم، خیّاط داریم؛ بنشینید بر اساس همین سنّتهای گذشته، برای زنمان، برای مردمان، یک لباس درست کنند و آن را الگو قرار دهند؛ این کار را میشود کرد؛ منتها اگر شما امروز این کار را شروع کنید، بیست سال دیگر نتیجه خواهد داد»(29/بهمن/70). توجّه به مؤلفه‌های بومی تا آنجا از نظر ایشان حائز اهمیّت است که در دیدار ورزشکاران شرکت کننده در المپیک و پارالمپیک ضمن نقد تقلید فرهنگی به تأیید مد به شرط قبله نبودن مد اروپایی پرداخته و می‌فرمایند: «من میخواهم بگویم اگر شما موی سرتان را میخواهید آرایش کنید، اگر میخواهید لباس بپوشید، اگر میخواهید سبک راه رفتن را تغییر دهید، بکنید؛ امّا خودتان انجام دهید؛ از دیگران یاد نگیرید»(17/ مهر /83).

5)لزوم کار هنری برای تبلیغ موضع حجاب در جامعه و تبیین تز اسلام در زمینه روابط جنسی برای تمام دنیا؛ آیت‌الله خامنه‌ای معتقدند که؛ «هر ایده و اندیشه و انقلابی که در قالب هنر نگنجد، ماندنی نخواهد بود آن چیزی که ایده‌ها را در تاریخ نگه میدارد و در سطح جامعه گسترش میدهد و در عمق جان انسانها میریزد و از این نسل به بعد منتقل میکند، یک رابطه‌ی هنرمندانه است... بر روی مسأله‌ی حجاب کار هنری و کار زیبای تبلیغی باید صورت گیرد تا این مسأله در ذهن این عدّه جای گیرد»(10/ خرداد /63). از نظر ایشان؛« دنیا امروز در یک آزمایش دشواری در زمینه‌ی روابط جنسی به‌سر میبرد و هیچ ایده و تز و پیشنهادی از هیچ جا که بتواند گره‌ای باز کند ارائه نمیشود. ما یک پیشنهاد، یک تز، یک نظرّیه‌ی سازنده و مستدل داریم، این را باید تبیین کنیم. باید مردم دنیا این را بفهمند»(18/ مهر /65).

بر اساس آنچه در این اثر آمده و درواقع خلاصه‌ای از آن در این نوشتار گنجانده‌شده، بطور کلی میتوان اینگونه جمع‌بندی نمود که اصلاح جامعه و درواقع گام برداشتن در جهت آینده بهتر تا حدود زیادی منوط به توجه‌ی خاص به شخصیت والای زنان بستگی دارد؛ «زن تربیت کننده است، حال تربیت کننده انسانهای با فضیلت و شجاع است یا انسانهای بی ارزش و بی ایده‌آل. مادران یعنی زنان جامعه که مهمترین حیثیّت آنها مادری است، باید اصلاح شوند تا تاریخ و آینده اصلاح شود»(21/ اسفند /63). این کتاب بطور خاص از جهت تمرکز بر بحث«عفاف و حجاب» اثری منحصربه‌فرد است که با دسته‌بندی و محوریابی مناسب بیانات حضرت آیت‌الله خامنه‌ای(مدّظلّه‌العالی) تلاش کرده تا طرحی جامع از مجموعه نکات مفید در بحث از «عفاف و حجاب» را در سبک زندگی ایرانی- اسلامی پیش روی مخاطب قرار دهد.
علاقه‌مندان می‌توانند برای تهیه و خرید این کتاب ارزشمند اینجا را کلیک کنند.